İnsan Mezarını Dişleriyle Kazar!

İnsan mezarını dişleriyle kazar demiş bir zamanlar, bir yerlerde "ata" diye andığımız birisi...Böylece atasözü olmuş bu söz. Ve buna rağmen herkes ısrarla yemeye devam etmiş asırlardır.

Yeyin, yeyin, sonra da her tarafınız et olsun; şişman, göbelek, topalaç insanlar olun. Tansiyon, şeker, kalp hastalıkları, migren krizleri çok yemenin armağanı olsun size. Şekeriniz yükseldiği halde pastalara devam, tansiyonunuz olduğu halde tuzlulara devam edin. Migreniniz olduğu halde turşulara devam. Kalbim tekliyor demeden ısrarla tabak tabak yemeği götürün. Sonra da bu hastalıklardan başınıza bir sıkıntı geldi mi Allah niye beni böyle imtihan ediyor deyin.

إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

"Şübhesiz ki Allah insanlara hiç bir şeyle zulmetmez. Lâkin insanlar kendi kendilerine zulmederler. " (Hasan Basri Çantay, Kuran-ı Hakim ve Meal-i Kerim, Yunus 44)

Hee gece yarısı nerden esti de "yemek" bloğu yazarı olarak böyle bir yazı yazma ihtiyacı duydum? Duydum işte. Öyle hissediyorum, öyle yazdım. Bazen bu blog işi bana öyle saçma geliyor ki anlatamam. Miktarlarını azar azar yapıyorum yaptıklarımın, çok yemeyelim diye. Ama yine de bir yanlışlık var. Ne demeye sürekli bu bloğa yemek ekliyorum ki? Haydi siz de yapın da hep beraber topaçlar olalım, döne döne zikir ederiz belki Mevlana gibi. Öyle mi? Değil tabi, bak burada ironi yaptım, haberin olsun ey okuyucu! Sonra lafı başka bir tarafından anlayıp Mevlana'ya topaç dedin demeyin de bana. Yiyerek bir yere varamayız gibi geliyor bana. Bu yemekleri yapıp fotoğraflayıp tariflerini bloğa yazana kadar, onca süre içerisinde daha faydalı neler neler yapılabilirdi. Tabi mecbur yemek yapıyoruz. Yapmasak da aç gezecek değiliz. Ama abartmanın bir anlamı yokken ne diye abartıyoruz onu anlatamıyorum nefsime. Yemeklere damat arar gibi görücüye çıkarmamızın anlamı ne ola ki peki? Saçma sapan işler. Bakarsın bir gün bir yerde bloğun yönünü başka bir mecraya doğru çeviriveririm. İyi de olurdu hani.

Şimdilik "yemek" bloğuna devam. Haydi hayırlı geceler.

(Ve yine hiçbirşeyi değiştirmeden uykunun kollarına atılmıştı Hümeyra. Düşüncede iyi, icraatta sıfır. İcraat da lazım tabi.)