Fotoğraf makinesiz olmaz ama...

Efendim,

Uzun bir aradan sonra yine bir blog yazısıyla tekrar aranızdayım. Ben evlenip barklanırken yorum bırakan blog arkadaşlarıma tek tek teşekkürü bir borç bilirim. Arada sağdan soldan internete girip yorumlarınızı okuyordum. Ancak yorumlara yanıt yazacak kadar fırsatım yoktu. En nihayetinde evimize internet bağlattık. Artık ara ara yazılar yazarım.

Evlenmek güzel şey, bekarlara tavsiye ediyor ve "Darısı başlarına!" diyorum, hepsinize hayırlı hayırlı eşler... Artık masalların sonunda gökten üç elma değil üçer beşer eşler düşsünler. Düştükleri yerlerde düğünler dernekler kurulsun, düğün sofraları blog yemekleri kadar güzel görünsün, herkes mutlu mesut hayırlı ömürler sürsün, vesaire vesaire...

Yalnız bir maruzatım var, fotoğraf makinem olmadığı için makine tedarik edene kadar yemek yayınlamak yerine, yapılmış yemekleri deneyip keyfimize bakıcaz. (Not: Aslında  -laf aramızda- zaten yemekleri sıcak sıcak acele mideye indirmek varken öncesinde fotoğraflarını çekmek zorunda hissetmek insanı strese boğuyordu. Bahanesiyle böyle bir dertten kurtulmuş oldum.)

Akşama misafirlerimiz var. Onlara Kıbrıs'ta iken Aynur'la pek severek yediğimiz tavuk dolmalarından yapmayı denicem. İnternette benzer bir tarif bulamadım ama zaten hayatımızın yarısı uydurmakla geçtiği için uydurup yapabileceğime inanıyorum. Tavuk bonfilelerinin içine beşamelli bezelyeli maydanozlu... (ve o an içimden ne gelirse) karışımdan koyup, bonfileleri katlayıp sağını solunu dikicem. Üzerine unutmazsam yumuşak olsun diye sütlü tereyağlı sos sürüp folyoya sarıp fırında azıcık pişirip sonra pane harcına bulayıp kızartmayı düşünüyorum. Tabi pişirirken durumlar değişebilir, o başka türlüsünün daha iyi olacağına karar verebilirim. ama sonuçta içi beşamel dolgulu, dışı çıtır paneli tavuk dolmalarım olmasını hayal ediyorum.
Neyse... Çamaşır asmam gerek. Karnımda acıktı. Birşeyler yemeliyim. Markete gidip sufle için çikolata almalıyım.

Tekrar görüşünceye kadar herkese mutlu evlililer efendim :)